παρόμφημα

τὸ, Α

(κατά τον Ησύχ.) «παρωνυμίασμα».

[ΕΤΥΜΟΛ. < παρ(α)-* + ὀμφή (Ι) «φωνή, θεϊκό μήνυμα» + κατάλ. -ημα (πιθ. μέσω αμάρτυρων ὀμφῶ / παρομφῶ)].